0:9 (0:3, 0:2, 0:4)

Po meczu powiedzieli:

Wywiad z Pawłem Wiśniewskim, obrońcą w drużynie Żaków Młodszych:
Ja: – Paweł, grasz w hokeja stosunkowo niedługo, dołączyłeś do drużyny w ubiegłym roku. Robisz duże postępy. Zagrałeś dzisiaj dobry mecz. Uczestniczyłeś aktywnie w wielu akcjach i udało Ci się strzelić bramkę.
Paweł: – Tak, to była moja pierwsza bramka. Pierwsza nie tylko w sezonie, ale w życiu.
Ja: – Jak się czułeś gdy krążek wpadł do bramki?
Paweł: – Byłem bardzo szczęśliwy. Cieszyłem się bardzo.
Ja: – Opowiedz jak wyglądała akcja, z której padła Twoja bramka?
Paweł: – Stałem przed bramką. Jonasz podał mi krążek, udało mi się go dobrze przyjąć i … strzeliłem!
Ja: – Wiem, że tata kupił Ci wczoraj nowy kij i to tym właśnie kijem dziś po raz pierwszy grałeś i strzeliłeś bramkę.
Paweł: – Tak, to jest mój szczęśliwy kij i szczęśliwy dzień. Tata bardzo się ucieszy gdy mu to powiem.

Wywiad z Dawidem Poznańskim, napastnikiem (dziś bramkarzem) w drużynie Żaków Młodszych:
Ja: – Dawid, na co dzień grasz w ataku. Dzisiaj stanąłeś na bramce, zastępując kontuzjowanego Maksa. Jak się czułeś w tej roli?
Dawid: – Dobrze. Kilka lat temu, gdy grałem jeszcze w mini hokeja, byłem bramkarzem.
Ja: – Ile lat minęło od czasu gdy ostatni raz stałeś na bramce?
Dawid: – To było dwa, trzy lata temu.
Ja: – Bardzo dobrze sobie poradziłeś. Nie wpuściłeś żadnej bramki. Zachowałeś spokój i wiedziałeś co robić.
Dawid: – Tak naprawdę bardzo się denerwowałem. Gdy jechał napastnik z Opola bałem się, że nie obronię.
Ja: – Niepotrzebnie, poradziłeś sobie. 
Dawid: – Obrońcy bardzo mi pomagali.
Ja: – W takim razie powiedz na jakiej pozycji wolisz grać – jako napastnik czy bramkarz?
Dawid: – Zdecydowanie wolę być napastnikiem.
Ja: – Dziękuję Ci Dawid, że pomogłeś drużynie. Byłeś potrzebny i stanąłeś na wysokości zadania.
Dawid: – Cieszę się. 

Skład

Galeria

foto: Gosia Hofman

—

Autor: Gosia Hofman
Kategoria: Żak Starszy